Η Μαύρη Αλήθεια

Αγαπητοί  Άνθρωποι

Είναι μία από μοντέρνες τραγωδίες της εποχής μας, η απόγνωση καθενός να ανήκει σε μια ομάδα μισθωτών δούλων, με αρρωσταίνει. Αλήθεια με αηδιάζει, να βλέπω κάποιον από σας  να ικετεύει για μια δουλειά, να ικετεύει για υποδούλωση στις εταιρείες, να ικετεύει να είναι στην ομάδα μου. Δεν θα έπρεπε η απόγνωσή σας να είναι για την επανάσταση αντί για ποταπές ευκαιρίες;

Δεν θα έπρεπε η ενέργειά σας να συγκεντρωθεί στην επανάσταση εναντίων των δισεκατομμυριούχων φίλων μου και εμένα; Δεν θα έπρεπε η ψυχή σας να είναι αφοσιωμένη στην αντίσταση αντί στην προσπάθεια να εγκλωβίζετε τους εαυτούς σας σε θαλάμους εταιρικής δουλείας;

Είστε άρρωστοι! Εσύ, μισθωτέ δούλε, είσαι ο άρρωστος, όχι εγώ, είσαι ο άρρωστος γιατί έχεις τυφλωθεί τόσο που χάσει το δρόμο σου. Έχεις γίνει τόσο δουλικός και τόσο απογνωσμένος για πρόσληψη που έχεις ξεχάσει τις πραγματικές αξίες της ζωής. Έχεις τυφλωθεί τόσο από τις υλιστικές σου ανάγκες, που μια δουλειά είναι η σωτηρία σου, φυσικά στην σαδιστική εταιρεία μου.

Σηκωθείτε Άνδρες! Σηκωθείτε Γυναίκες! Αντισταθείτε στην καταπίεσή σας! Φυσικά δεν θα το κάνεις ποτέ, θα καθίσεις στο σπίτι περιμένοντας να ξεκινήσει η αγαπημένη σου εκπομπή. Είσαι ένα άρρωστο, παθητικό, πλάσμα και γι'αυτό σου αξίζει να κυριαρχείσαι από εμένα και τελικά τα παιδιά μου. Τίποτα δεν σε ενοχλεί, τίποτα δεν σε κάνει έξαλλο, απλά κάθεσαι και περιμένεις σαν το σκυλί την πληρωμή σου και την φανταστική προαγωγή σου. Συχνά γελάμε στην λέσχη γκολφ με τους ανθρώπους που περιμένουν προαγωγή, το ανέκδοτο είναι αυτό "- πως αποκαλείς έναν δούλο μισθωτό που πήρε προαγωγή; - δούλο μισθωτό"!

Μερικές φορές βαριέμαι, ειλικρινά, γιατί δεν αποτελείς απειλή, γιατί είσαι τόσο γαμημένα πειθήνιος και ηλίθιος. Όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου μού μίλησε για την πάλη των τάξεων, και το περίμενα με προσμονή, να συντρίβω τους φτωχούς, αλλά τίποτα δεν έγινε τελικά.  Δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα, απλά κάθομαι στο γραφείο μου συλλέγοντας δισεκατομμύρια από τον ιδρώτα και τον μόχθο σου ενώ εσύ συνεχίζεις να ονειρεύεσαι ότι είσαι ελεύθερος.

Είναι απλό, μισθωτέ δούλε, πολύ απλό, η συνταγή είναι αυτή: τη μισή σου μέρα την περνάς ως δούλος, και την υπόλοιπη μισή μπροστά στην τηλεόραση να φαντάζεσαι ότι είσαι ελεύθερος.

Σ'αγαπώ, μισθωτέ δούλε, αλήθεια σ'αγαπώ, γιατί χωρίς εσένα δεν θα μπορούσα να συντηρώ έναν τόσο πολυτελή, παρότι δίχως νόημα, τρόπο ζωής.

Ένας δισεκατομμυριούχος

http://megalomastsirko.blogspot.com

http://theactivists.wordpress.com

Ένα Απάνθρωπο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα

Από τους πρώτους πολιτισμούς μέχρι και τις μέρες μας, οι περισσότεροι

άνθρωποι αναγκάζονταν να δουλεύουν για να κερδίσουν τα προς το ζην.

Οι αντιλήψεις μας για την εργασία είναι προϊόν πιθανότατα εκείνων των

πρώιμων εποχών.

Στη διάρκεια των χιλιάδων ετών ύπαρξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος,

οι περισσότεροι εργάτες πληρώνονται τόσο όσο χρειάζεται για να

επιστρέφουν και την επόμενη μέρα στη δουλειά τους, ακόμα και σε περιπτώσεις

όπου θα μπορούσαν να αμείβονται με περισσότερα χρήματα.

Πώς αλλιώς μπορεί να εξασφαλίσει ο εργοδότης ότι οι εργάτες θα συνεχίσουν να

επιστρέφουν στη δουλειά τους; Αν οι εργαζόμενοι έπαιρναν μισθούς που

θα τους επέτρεπαν να παίρνουν άδειες εβδομάδων για να ταξιδεύουν ανά

τον κόσμο, να παρατείνουν τις διακοπές τους ή να απολαμβάνουν διάφορες

άλλες πολυτέλειες, τα χρονοδιαγράμματα παραγωγής δεν θα μπορούσαν

να λειτουργήσουν σωστά. Ακόμα και αυτοί που είναι μορφωμένοι, εύποροι,

ζούνε σε πανάκριβα σπίτια και οδηγούν ακριβά αυτοκίνητα αναγκάζονται

να δουλεύουν για να διατηρήσουν το επίπεδο ζωής τους.

Όλοι μας, ακόμα και τα πλέον υψηλόβαθμα στελέχη, είμαστε σκλάβοι του

χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι περισσότεροι από μας ζούμε μια ανούσια ζωή.

Παραμένουμε σε δουλειές που μισούμε, προκειμένου να μπορούμε να αγοράζουμε

περισσότερες μικροσυσκευές που δεν χρειαζόμαστε ή για να δουλέψουμε

αρκετά ώστε να δικαιούμαστε διακοπές για να δραπετεύσουμε από το λόγο

για τον οποίο ουσιαστικά χρειαζόμαστε τις διακοπές.

Καθημερινά, οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε μανιωδώς να επιβιώσουμε,

να πληρώσουμε τους λογαριασμούς των αυτοκινήτων μας, των

σπιτιών μας και άλλων υλικών αγαθών που εγκλωβίζουν την ψυχή και το

σώμα μας σε μια αέναη προσπάθεια να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας.

Έχουμε εγκλωβιστεί σε έναν διαρκή αγώνα για επιτυχία χωρίς να αναλογιζόμαστε

για ποιον λόγο τα κάνουμε όλα αυτά ή ποιον προσπαθούμε να ξεπεράσουμε.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν αφιερώνουμε καθόλου χρόνο για να αναλογιστούμε

πως ζούμε και ποια είναι η σχέση μας με τους άλλους, ή ποιος είναι ο

σκοπός στη ζωή μας και ποιοι πραγματικά είμαστε.

Ακόμα και εκείνοι που έχουν οικονομική ασφάλεια είναι εθισμένοι στην

εικόνα της προσωπικής επιτυχίας, όπως την παρουσιάζουν τα μέσα μαζικής

ενημέρωσης. Μόλις φτάσουμε τον πρώτο οικονομικό μας στόχο, επιθυμούμε

ακόμα περισσότερα: ένα γιωτ, ένα εξοχικό και ταξίδια στο εξωτερικό.

Στον χρηματοπιστωτικό κόσμο που ζούμε, ακόμα και τα όνειρά μας είναι

καταμερισμένα. Ξεκινάμε με τη σκέψη «Μακάρι να μπορώ να βγάζω όσα

χρειάζεται για να ζω αξιοπρεπώς» και αν τα καταφέρουμε, προχωράμε στο

επόμενο στάδιο: «Μακάρι να είχα ένα μικρό εξοχικό να μπορώ να ξεφεύγω·

αυτό θα με έκανε ευτυχισμένο». Κάθε φορά που κάτι νέο προστίθεται σε

αυτή την ατέλειωτη αλυσίδα δυσαρέσκειας, συγκεντρώνουμε όλο και περισσότερο

υλικό πλούτο, ο οποίος όμως ποτέ δεν μας είναι αρκετός.

Ζούμε σε έναν κόσμο ανεκπλήρωτων ονείρων που μας στερεί τη δυνατότητα να

μάθουμε και να κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα της ζωής...

Απόσπασμα από το βιβλίο του Jacque Fresco:"The Best That Money Can't Buy"

Ξεστραβωθείτε!!!

« ...Η ελίτ δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες σύγχρονες τεχνικές για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κοινού και να κρατήσει την κοινωνία υπό στενή παρακολούθηση».

Ζπμίγκνιου Μπρεζίνσκυ σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ
(Σ.Σ:Ο Μπρεζίνσκυ είναι εβραϊκής καταγωγής)


Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επιστητό ότι, για τη νεοταξική μεταμόρφωση του πλανήτη, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη «επιστήμη» ψυχολογικών επιχειρήσεων απότην υπερεθνική ελίτ. Η σημερινή κοινωνική κατάσταση είναι παραπροϊόν μιας σειράς τεχνικών «κοινωνικής μηχανικής» η οποία δρα στο παρασκήνιο της πολιτικής,της κοινωνικής μέριμνας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, του πολιτισμού, της βιομηχανίας, του θεάματος και του μάρκετινγκ, επιχειρώντας να χειραγωγήσει και να παθητικοποιήσει τους πολίτες, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, να αποδομήσει τα παραδοσιακά έθνη, τις κοινωνίες και τα θρησκευτικά συστήματα, επιβάλλοντας πολέμους και «τρομοκρατία» εναντίον ολόκληρων λαών και μετακινώντας στρατιές φθηνής εργατικής δύναμης με τη λαθρομετανάστευση επιδιώκοντας τη νέα δουλοκρατία.


Όλα αυτά τα φαινόμενα που παρουσιάζονται.........

Capice?

Κατά βάθος το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων προσδοκά την επιστροφή της πρότερης κατάστασης. Όταν ήταν βουτηγμένος δηλαδή στην εφετζίδικη ανοησία του καπιταλισμού. Επιτέλους το Αμερικάνικο όνειρο είχε έρθει και στην πατρίδα μας. Ακόμη κατ ουσίαν δεν πήραμε το μάθημα μας. Δεν καταλάβαμε ακόμη οι περισσότεροι από μας, ότι έχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε, να αναζητούμε την καλλιέργεια του πνεύματος, να ασχολούμαστε ενεργά με τα κοινά μη προσδοκώντας τίτλους και αμοιβή γι αυτό. Δεν καταλάβαμε πως ακριβώς και πότε ξεντυθήκαμε τον μανδύα της ανθρωπιάς ,της εθνικής αξιοπρέπειας της αλληλεγγύης. Είναι βέβαια σχεδόν αναπόφευκτο σε καιρούς άνθισης ο άνθρωπος να χάνει αυτές του τις αναζητήσεις . Όμως τώρα οι καιροί είναι χαλεποί και μες το γενικό κακό και την ανασφάλεια έχουμε την ευκαιρία να ξανακτίσουμε αυτά που χάθηκαν. Το κυρίαρχο πρόβλημα πιστεύω ότι δεν είναι λοιπόν οικονομικό, άλλα καθαρά πνευματικό. Ώστε να μπορούμε να πούμε τρανταχτά το όχι όταν πρέπει. Όχι στην αδράνεια, όχι στο βόλεμα, όχι στη μίζα. Οι κυβερνόντες ειδήμονες όλων αυτών των χρόνων κατόρθωσαν να αποδημήσουν την παιδία, την θρησκεία, την ηθική μας ,ότι γενικά κάνει τον άνθρωπο να μοιάζει με άνθρωπο κι ας είναι αυτός χριστιανός, μουσουλμάνος ή Άθεος. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε σχολεία! Σχολεία που να σπέρνουν τον σπόρο της αμφισβήτησης. Σχολεία που οι μαθητές να είναι αυτοί που διαλέγουν το λάθος ή το σωστό. Σχολεία που δεν θα βγάζουν υποχείρια του συστήματος άλλα ανθρώπους. Αν δε μπορεί το σύστημα να μας τα φτιάξει ας τα φτιάξουμε μόνοι μας. Ίσως αυτό να είναι η απαρχή στο να διεκδικήσουμε πίσω τις ζωές μας.

Ένας blogger...

Η Σπηλιά Του Πλάτωνα

Δες με τη φαντασία σου ανθρώπους που κατοικούν μέσα σε μια σπηλιά κάτω από τη γη, που έχει την είσοδό της ψηλά στην οροφή, προς το φως. Και μέσα στη σπηλιά να είναι άνθρωποι αλυσοδεμένοι στα πόδια και στον αυχένα από την παιδική τους ηλικία, έτσι ώστε να είναι καρφωμένοι στο ίδιο σημείο και να μπορούν να βλέπουν μόνο μπροστά τους και να μην είναι σε θέση, εξαιτίας των δεσμών, να στρέφουν τα κεφάλια τους ολόγυρα. Κι οι ανταύγειες της φωτιάς που καίει πίσω τους να είναι πάνω και μακριά από αυτούς. Και ανάμεσα στη φωτιά και στους δεσμώτες, προς τα πάνω, να υπάρχει ένας δρόμος που στο πλάι του να είναι χτισμένο ένα τοιχάκι, όπως τα παραπετάσματα που τοποθετούν οι θαυματοποιοί, και πάνω απ' αυτά επιδεικνύουν τα ταχυδακτυλουργικά τους. 
- Βλέπω, είπε. 

Saturday Night Fever

Ααααααχ!!!Σάββατο βράδυ!Η μέρα που όλη τη σιχαμένη και μίζερη βδομάδα περίμενες.Καιρός να βγεις με την παρέα και να εκτονώσεις την καταπιεσμένη προσωπικότητα και την ψευτοεπαναστατικότητά σου.Βλέπεις όλες τις προηγούμενες πέντε μέρες ο ευνουχισμός που υπέστεις είναι πολύ σκληρός για να τον αντέξεις έτσι απλά.Μπανάκι,λουσιματάκι,φίνο ντυσιματάκι,αλυσίδα και ρολογάκι,ζελεδάκι ή βαψιματάκι,μπόλικα λεφτά(από το υστέρημά σου)στην τσέπη,το κλειδί του αυτοκινήτου(που ακόμα πληρώνεις δόσεις)στο χέρι και βουρ!!!Ίσως έχεις κάνει και πλυσιματάκι με κέρινο γυάλισμα στο αμάξι(αμάξι με ζαντολάστιχο,ηχοσύστημα βαρβάτο,λαμπιόνια νέον,εξάτμιση μπουρί,μεγάλου κυβισμού,μαζί με όλα τα παραπάνω ή και σκέτο).Πήζεις υπομονετικά στην κίνηση,μουσικούλα ακούγεται από τα ηχεία,βρίζεις τους άλλους οδηγούς,φλερτάρεις σαν άνθρωπος βρε αδερφέ(και συνήθως ακόμα και σε σένα ακούγονται σα νερόβραστες αηδίες).Κάποτε φτάνεις στον προορισμό σου και,ακόμα κεφάτος,αναζητάς κάπου να παρκάρεις το μπρίκι σου.Πιθανότατα η τιμή του ιδιωτικού πάρκινγκ να σου φανεί υπερβολική,οπότε για λίγο ακόμα αντέχεις να κάνεις μερικούς κύκλους στο τετράγωνο,μέχρι βλάσφημα να αράξεις τις ρόδες σου μπροστά από καμια ράμπα αναπήρων.Σα λυσασμένο αγρίμι πετάγεσαι,επιτέλους,κατευθείαν για να μπεις στο club και να τα κάνεις όλα πουτάνα απόψε(όπως και κάθε Σάββατο βεβαίως βεβαίως).Δυστυχώς σπας τα μούτρα σου στα φουσκωμένα μπράτσα του πορτιέρη και στην ουρά(που μοιάζει τραγικά με αυτή του ΙΚΑ).Κάποια στιγμή καταφέρνεις ποδοπατημένος να εισέλθεις ευλαβικά στο ναό της διασκέδασης.Έτοιμος για καμάκι σοβαρεύεις,φοράς τη μάσκα του μοιραίου καρδιοκατακτητή,στριμώχνεσαι ασφικτικά,πληρώνεις μια περιουσία απλά για να κάνεις κεφάλι από το ποτό,ματώνεις τ'αυτά σου με κάθε παρωδία ηλεκτρονικής μουσικής από τον ψαγμένο DJ,ψευτοχορεύεις σε ένα δέκατο του τετραγωνικού,δε μιλάς με την παρέα σου,τρως τις πίτες σου,και χορτάτος αποχωρείς.Μπαίνεις στο αμάξι,οδηγείς(και δεν ανήκεις στη μειοψηφία)λες και ξεπήδηξες από κάποιο sequel του need for speed,τσεκάρεις ανήσυχος για μπλόκα αλκοτέστ και,αν τελικά είσαι τυχερός και δε στουκάρεις σε καμιά κολώνα,φτάνεις ξημερώματα σπίτι σου.Μαγκιά!!!(Κυρίες μου,δεν αναφέρομαι μόνο σε άντρες).Δεν ξέρω τι ποσοστό αυτής της ανώτερης και άδικα παρεξηγημένης φυλής των νεοελλήνων περιέγραψα,και πραγματικά δε με νοιάζει...και μόνο στη σκέψη όλων των παραπάνω,κάθε Σάββατο βράδυ ανεβάζω πυρετό...

Μπεεε Ρε!!!

Σε μια από τις πολλές «στάσεις αμπελοφιλοσοφίας» που συχνά κάνω με συναδέλφους μου στο γραφείο, συνοδεία καφέ και τσιγάρου (σε εξωτερικό χώρο κύριε υπουργέ) μου ήρθε μια τρομερή έκλαμψη τύπου «εύρηκα». Σαν να μου έπεσε ένα μήλο στο κεφάλι ένα πράγμα.

Συνειδητοποίησα λοιπόν, την πορεία μου ως πολίτης, σε σχέση με τους μεσάζοντες και όλους αυτούς που αφιερώνουν τη ζωή τους για το καλό μου!

Έχουμε και λέμε. Η πρώτη μας επαφή με τις δημοκρατικές διαδικασίες είναι στο σχολείο όταν καλούμαστε να ψηφίσουμε για τους εκπροσώπους μας. «Αποθέωση» αυτού του μαθήματος δημοκρατίας είναι το δεκαπενταμελές του Λυκείου.

Οι συμμαθητές τάζουν, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, περιπάτους, εκδρομές και άλλα επαναστατικά καλούδια με στόχο την καλή μας ψήφο.

Στην πραγματικότητα όμως αυτή είναι η πρώτη μας επαφή με έλληνες «μεσάζοντες». Διότι στα 33 μου πλέον, ξέρω καλά πως ο συμμαθητής μου που έταζε γυμναστήριο  στο Λύκειο είχε στο νου του, το spa του ξενοδοχείου της πενταήμερης.

Και να σου τα πρακτορεία ταξιδιών που μοιράζουν τζάμπα εισιτήρια στα μέλη του δεκαπενταμελούς για να τα επιλέξουν, και να τα δωρεάν ποτά στις εκδηλώσεις για τα λεφτά της πενταήμερης, και να, και να, και να…

Έτσι λοιπόν οι «άνθρωποι μας» οι συμμαθητές μας, οι… «ένας από εσάς» πάνε δωρεάν πενταήμερη, βγάζουν και χαρτζιλίκι. Φυσικά μετά το τέλος της πενταήμερης όλοι ασχολούμαστε με άλλα… τα πάντα «παραγράφονται».

Μετά πάμε πανεπιστήμιο. Εκεί έρχονται οι φοιτητικές οργανώσεις. Ξέρετε αυτές που χρόνια τώρα δεν κατόρθωσαν να μετρήσουν τα κουκιά μαζί. «Θα φτιάξουμε τη σχολή» λένε οι πιο προσγειωμένοι, «Θα στρώσουμε την Παιδεία» τάζουν οι ονειροπόλοι. Και να σου οι εκδηλώσεις ξανά μανά, και να σου τα μαζέματα.

Η διαδρομή για τους απλούς φοιτητές είναι σχεδόν προκαθορισμένη, κάποιοι θα ψηφίσουν και θα ασχoληθούν «γιατί έτσι πρέπει» και κάποιοι άλλοι θα πάρουν τον δρόμο τους για τις πολιτικές νεολαίες και τα ανώτατα κλιμάκια της δημόσιας «διακονίας».

Συμπτωματικά κάποιοι εξ αυτών στο Λύκειο ήταν στο δεκαπενταμελές.

Μετά το πανεπιστήμιο έρχεται ο στρατός. Εκεί τα πράγματα είναι απλά. «Αν έχεις βύσμα διάβαινε αν έχεις κώλο στήσε κι άμα δεν έχεις τίποτα την τελαμώνα σκίσε». Μικρή παρένθεση στη ζωή μας όπου οι ανησυχούντες για το μέλλον μας δεν μας ενοχλούν γιατί απλά είναι απασχολημένοι με το άναμμα των καντηλιών στον Λυκαβηττό.

Φεύγοντας από το στρατό, έρχεται η δουλειά. Αν είσαι τυχερός και βρεις. Εκεί σε υποδέχεται ο συνδικαλιστής. Ένας «συνάδελφος» που τις περισσότερες φορές του διαφεύγει τι δουλειά κάνεις γιατί εκείνος είναι στο γραφείο του, δίνοντας μάχη για τα δίκαια σου. Εκεί να δεις υποσχέσεις. Και φυσικά πάλι μεσάζοντας μεταξύ εσού και του δίκιου σου.

Και ερχόμαστε στη μεγάλη γιορτή της δημοκρατίας. Τις εθνικές εκλογές, και τις άλλες καλποκεντρικές  διαδικασίες που δοξάζουν τη δύναμη του πολίτη.

Εκεί οι υποσχέσεις είναι ατελείωτες. Φαντασία να έχεις και όρεξη να ακούς. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο αγχωμένοι για το μέλλον μας κι από τον Jesus Christ. Όσο μας ζητάνε το κουκί είναι οι καλύτεροι φίλοι μας. Νιώθουν τον πόνο μας καλύτερα και από τη μάνα μας. Τα δάνεια μας τους κάνουν να στριφογυρίζουν όλη νύχτα στο κρεβάτι… μέχρι που έρχεται το πρωί εκείνης της Δευτέρας μετά την Κυριακή της «γκαστρωμένης» κάλπης όπου εμείς εξακολουθούμε να στριφογυρίζουμε στο κρεβάτι για ότι βάσανο στοιχειώνει τον καθένα μας, και εκείνοι γυρίζουν στην Αθήνα, με μαύρα κουστούμια, υβριδικά οχήματα και προσωπική φρουρά.

Και τότε βέβαια δεν σταματούν να αγχώνονται για εμάς. Θυσιάζουν την προσωπική τους ζωή, την οικογένεια τους, δεν τους βλέπει το σπίτι τους και άλλα τέτοια.

Συμπέρασμα; Η κοινωνία δεν είναι χωρισμένη σε πολίτες Α΄ και Β΄ κατηγορίας όπως μας λένε οι φίλοι συνδικαλιστές στο τιμημένο Πεδίον του Άρεως. Είναι χωρισμένη σε γάτους και κορόϊδα. Και ξέρετε κάτι ακόμη; Στο Λύκειο εκτός από τον επαγγελματικό προσανατολισμό υπάρχει και ένα άλλο μάθημα που αν δεν το περάσεις θα σε «στοιχειώνει» για πάντα. Ο κοινωνικός προσανατολισμός, ή απλά η επιλογή μεταξύ κορόιδου και γάτου.

http://loudaros.com/andreas/

Η Ατέρμονη Διάψευση Της Θεωρίας Του Δαρβίνου

Η θεωρία της εξέλιξης είναι ένα ψέμα! Μπορώ να το διαβάσω στα νυσταλέα βλέμματα των συνομιλητών μου στο msn, στις άψυχες δημοσιεύσεις των ψηφιακών μου φίλων στο facebook, στα εκνευριστικά επαναλαμβανόμενα στερεότυπα των μηνυμάτων που λαμβάνω στο κινητό μου. Από το τραγούδι των όπλων σε αιματοβαμμένο πεδίο μάχης μέχρι τις πολεμικές ιαχές των θεατών ποδοσφαιρικού αγώνα.     

                                                                                  

Είναι όλα ένα ψέμα, μία κραυγή αιμοβόρας ύαινας περιτυλιγμένη με φτηνό χρυσόχαρτο και ηχητικά παραμορφωμένη για να θυμίζει το επόμενο διαστημικό hit της νέας εποχής.                                                                

Κι ενώ το παγκόσμιο εκκρεμές της ιστορίας ταλαντώνεται ανάμεσα στα οριακά σημεία της ακμής και της παρακμής, της παράνοιας και της σχιζοφρένειας, η μαύρη τρύπα της ματαιότητας έλκει αχόρταγα κάθε μορφή φωτός που εγκλωβίστηκε στην τροχιά της. Οι αστροναύτες υψώνουν θριαμβευτικά το έμβλημα της αστρικής μονοκρατορίας τους στη Σελήνη και οι πίθηκοι στα ανεξερεύνητα τροπικά δάση ξεγυμνώνουν αμέριμνοι και καταβροχθίζουν τις μπανάνες τους.

                                                                                                                                                                Και αν η αντικατάσταση της πανοπλίας των σταυροφόρων από το μπαρουτοκαπνισμένο αλεξίσφαιρο των ειρηνευτικών δυνάμεων, των θρόνων της ιεράς εξέτασης από τις δερμάτινες διευθυντικές πολυθρόνες των golden boys, της κούκλας voodoo από τη βελτιωμένη έκδοση του εμβολίου για τη γρίπη των χοίρων, σημαίνει εξέλιξη, κοινωνική ευημερία, μέριμνα για κάθε δυστυχισμένο άνθρωπο σ’αυτή τη γερασμένη Γη, τότε επιτρέψτε μου να αποσυρθώ στον εξώστη του πλανητικού θεάτρου και να παρακολουθήσω, αυτή την κωμική τραγωδία ή αυτή την τραγική κωμωδία, χωρίς άλλες ενοχλήσεις από μανιακούς ταξιθέτες και παρατηρήσεις για τα γέλια μου από ενοχλημένους θεατές. Και ναι, είμαι εναντίον όλων!!!

Τρόμαγμα Ή Κέρασμα;

Ποτέ δε θα ξεχάσω το φετινό Halloween! Ήταν η πρώτη φορά που το γιόρτασα στην πατρίδα μου. Με ελάχιστη καθυστέρηση, σε σχέση με τα ξαδέρφια μου στη μακρινή Αμερική, φόρεσα το επιμελώς ραμμένο αποκριάτικο κοστούμι μου και βγήκα στους δρόμους. Περιφερόμουν από πόρτα σε πόρτα στη γειτονιά και όποιος καλός γείτονας δε με κερνούσε, τον τρόμαζα με κροτίδες και δυναμιτάκια. Γέλια που κάναμε...γέλια μέχρι δακρύων...

Μπουουουουου!!! Ή Μπαααααααααμ!!! Τρόμαγμα ή κέρασμα;

Η Γενιά Που Κατέστρεψε Τον Κόσμο

Είδες το φως του ήλιου πολλά χρόνια πριν.

Γεννήθηκες από τα χέρια της μαμής και το κλάμα σου έγινε ένα με τους ήχους των πουλιών, του κήπου σου .

Τα μωρουδιακά σου δεν υπήρξαν ποτέ, φτηνά υλικά μιας χρήσης.

Το παιδικό σου κρεβατάκι ήταν τις περισσότερες φορές αυτοσχέδιο.

Τα πρώτα παιγνίδια σου φτιάχτηκαν με τα κουρέλια, των ρούχων της οικογένειας.

Το γάλα της γαϊδούρας ή στην καλύτερη περίπτωση της κατσίκας, ήταν το συμπλήρωμα εκείνου της μάνας σου.

Μπουσούλισες και άγγιξες την πέτρα στο τοίχο του σπιτιού σου.

Αποκοιμήθηκες δίπλα στο χωριάτικο τζάκι, αφού σε νανούρισε ο ήχος της φωτιάς του.

Η πείνα του πολέμου έγινε ο εφιάλτης σου.

Έπαιξες το ρόλο της μάνας από τα δέκα σου, όταν έπρεπε να φροντίσεις τα μικρότερα αδέλφια σου, αφού η μάνα συνήθως έφευγε για τα χωράφια.

Κατάφερες ή τις περισσότερες φορές όχι, να πας με τα πόδια στο διπλανό κεφαλοχώρι για να μάθεις πέντε κολλυβογράμματα.

Κουβάλησες με τη στάμνα το νερό που θα πίνατε, από τη γειτονική πηγή.

Μάζεψες από το χώμα το ψωμί που σου έπεσε από το μεσημεριανό τραπέζι ,το φίλησες, το σταύρωσες, το έφαγες.

Είδες τους συχωριανούς σου να μαζεύονται για να φτιάξουν όλοι μαζί το καινούργιο δωμάτιο του νέου ζευγαριού.

Ο αποταμιευτικός σου λογαριασμός ήταν το γεμάτο πιθάρι λάδι, το βαρέλι με το κρασί και τα δυο τσουβάλια αλεύρι στην αποθήκη της ύπαρξής σου.

Όλα Είναι Σικέ...

Στη ταινία Αποκάλυψη Τώρα του Φράνσις Φόρντ Κόπολα, υπάρχει μια έντονη σκηνή που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου, από τότε που πρωτοείδα το έργο, πριν από …τριάντα τόσα χρόνια. Αναφέρομαι στο παραλήρημα του «αποστάτη» συνταγματάρχη Κούρτζ (Μάρλον Μπράντο), όπου μεταξύ άλλων λέει και το εξής εκπληκτικό: «Εκπαιδεύουμε τους νεαρούς μας στρατιώτες στο πως να ρίχνουν βόμβες από τον ουρανό, και να σκοτώνουν γυναικόπαιδα, αλλά τους απαγορεύουμε να γράψουν τη λέξη Fuck στο αεροπλάνο τους, διότι είναι …άσεμνη!», ή κάπως έτσι.

Multiverse Ή Πολυσύμπαν

Υπάρχει ένα αντίγραφό σας που διαβάζει αυτό το άρθρο; ένα πρόσωπο που δεν είσαστε εσείς αλλά ζει σ' ένα πλανήτη που λέγεται Γη, με ομιχλώδη βουνά, γόνιμα χωράφια, πολυάνθρωπες πόλεις σ' ένα ηλιακό σύστημα με 8 άλλους πλανήτες; Η ζωή αυτού του προσώπου είναι ως τώρα ίδια με τη δική σας από κάθε άποψη. Αλλά ίσως αυτός ή αυτή, τώρα αποφασίζει να παρατήσει αυτό το άρθρο ενώ εσείς συνεχίζετε να διαβάζετε. 


Δεν είναι επιστημονική φαντασία, Η ύπαρξη άλλων Συμπάντων είναι μια άμεση συνέπεια των κοσμολογικών παρατηρήσεων.

Η Κοινωνία Της Επίπεδης Γης

Θεωρείς πολλά πράγματα δεδομένα.Υπάρχει μία ομάδα.Υπάρχει μία μάρκα.Υπάρχει ένας τρόπος διασκέδασης.Υπάρχει ένα χρώμα.Υπάρχει ένα τραγούδι.Υπάρχει ένα ρούχο.Υπάρχει ένας τρόπος σκέψης.Υπάρχει ένας κόσμος,και για σένα είναι επίπεδος...Κι όμως γυρίζει...

Silence...Silence Everywhere...

Everything Is Connected

Η νέα τρομοκρατική επίθεση και η διεθνής συγκυρία

Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης συνέβη κατά σύμπτωση αυτές ακριβώς τις ημέρες που θεριεύει η αντίδραση κατά του ασφαλιστικού ολετήρα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται αν πρόκειται για απλή σύμπτωση ή αν...

Φοβού Τους Δαναούς Και Δώρα Φέροντες

Ξοδεύεις το άνθος της ζωής σου μέσα σ’ένα τετράγωνο γραφείο, μπροστά από μία οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή, κατά πάσα πιθανότητα, μακριά από κάθε έννοια αρμονίας και φυσικής ισορροπίας. Κι ενώ ενδόμυχα γνωρίζεις πως κάτι εξελίσσεται εντελώς λάθος για σένα σ’αυτό τον κόσμο, επιμένεις να καυχιέσαι πως πέτυχες τους στόχους σου και πως το μέλλον σου προδιαγράφεται λαμπρό. -Ποιόν κοροϊδεύεις; Ξέρεις πως ποτέ δεν πρόκειται να αποκτήσεις ένα γρήγορο αμάξι σαν του αφεντικού, ούτε να κάνεις το πρώτο βήμα στο κατώφλι του σπιτιού των ονείρων σου. -Σωστά; -Λάθος! Η τράπεζα, ως από μηχανής Θεός, βρίσκεται πάντα δίπλα σου, για να σου δανείσει όσα χρήματα χωράνε οι επιθυμίες σου. Τώρα πια μπορείς επιτέλους να οδηγείς κάθε μέρα προς τη δουλειά το αστραφτερό σου αυτοκίνητο, να ζήσεις αξέχαστες στιγμές στο παραθαλάσσιο εξοχικό σου, να αγοράσεις όσα υλικά αγαθά δε μπορεί να σου δώσει ο Αλαντίν και το λυχνάρι του και ίσως κάποια μέρα γοητεύσεις με όλα αυτά τη γυναίκα της ζωής σου. Όμως, θα έλεγα πως είναι προτιμότερο να πουλούσες την ψυχή σου στο διάβολο. Γιατί, από ένα υποτιθέμενο υπαρκτό χρηματικό ποσό του 1.000.000 που δανείστηκες, η τράπεζα θα σου ζητήσει να επιστρέψεις 1.100.000, μόνο που τα επιπλέον 100.000 δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Και γενικεύοντας και επαναλαμβάνοντας την παραπάνω διαδικασία για κάθε δανεισμό, η τράπεζα διεκδικεί τεράστια χρηματικά ποσά που στην ουσία δε βρίσκονται πουθενά. Κι όμως, βρίσκονται. Βρίσκονται στο πανάκριβο αμάξι σου, στο μοντέρνο σπίτι σου, στους κόπους της εργασίας σου, στην προσωπική σου ελευθερία κάποια μέρα στο μέλλον. Φοβού τους Δαναούς λέμε…

Sugar,We're Going Down!!!

Νεοέλληνα,δε γνωρίζω αν ο άμετρος εγωισμός σου δέχεται την κριτική ή αν πρόκειται ξεσπάσεις για ακόμα μία φορά σε ένα συνοθύλευμα βωμολοχιών,άναρθρων κραυγών και άτοπων επιχειρημάτων,υπερασπιζόμενος την κούφια προσωπικότητά σου.Είσαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής,του παραπλανητικού περιτυλίγματος,της ματαιόδοξης επίδειξης και της εφήμερης ευχαρίστησης.Και το χειρότερο είναι πως όλα τα παραπάνω τα ανάγεις σε θετικά στοιχεία του χαρακτήρα σου και των ομοίων σου.Είσαι πάντα έτοιμος να υπερασπιστείς την καταγωγή σου και τα ονόματα των προγόνων σου,μα δυστυχώς ανίκανος να ακολουθήσεις τις αρχές τους και να εξελίξεις τον πολιτισμό που κληρονόμησες.Τεράστιες αντιφάσεις χαρακώνουν τη συνέπεια των λόγων και των πράξεών σου.Και ναι,αναμφίβολα αποτελείς προϊόν του περιβάλλοντός σου,αλλά δεν υπόγραψες ποτέ κάποιο συμβόλαιο υποταγής σε ποδοσφαιρικές ομάδες,σε σύγχρονες πόρνες της Βαβυλώνας,σε πολιτικές παρατάξεις,εταιρίες αυτοκινήτων και σε χρυσά βόδια.Θα προτιμούσα να αναφέρω πιο συγκεκριμένα παραδείγματα αλλά δε σκοπεύω να σπαταλήσω ιδιαίτερο χρόνο προσπαθώντας να σε ξυπνήσω. Έτσι κι αλλιώς εφόσον δεν έχεις ξυπνήσει ύστερα από τόσα κενά αέρος που συνάντησε η πτήση σου,δεν θα ξυπνήσεις ποτέ...πιστεύω ακράδαντα πως εσύ φταις που ο πιλότος του αεροπλάνου-φυλακής που αυτοκαταδικάστηκες αναφωνεί κωμικοτραγικά προς την αεροσυνοδό:Sugar,we're going down...!!!

Στο Λυκόφως Του Κυβερνομεσαίωνα

Και πάνω που είχα σχηματίσει την εντύπωση πως το internet ήταν το τελευταίο ελεύθερο πράγμα που είχε απομείνει στην ανθρωπότητα,πληροφορήθηκα για τις πρόσφατες εξελίξεις.Δεν έχεις πια το δικαίωμα της αυτόνομης έκφρασης στο διαδίκτυο,κάθε φράση,φωτογραφία,link έχει αρχίσει να ελέγχεται και να αντιμετωπίζεται ανάλογα με το συμφέρον που εξυπηρετεί(όχι πως σε μεμονωμένες χώρες αυτό δε συνέβαινε εδώ και χρόνια).Προσπάθησαν να κλείσουν το pirate bay,βλέπεις οι δισκογραφικές εταιρίες και το απαστράπτον holywood,δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος τη ζημίας τόσων δολαρίων.Αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά αθώα.Δείχνοντας αρχικά τη μέγιστη ανοχή στην πειρατεία κατά κάποιο "μαγικό" τρόπο φύτεψαν τον εθισμό στους χρήστες,τον εθισμό στα video games,στις ταινίες,στα mp3.Και σε μερικά χρόνια θα καλείσαι να πληρώσεις για όλα αυτά και θα αναρωτιέσαι τι μπορεί πια να σου δοθεί ελεύθερα.Τίποτα ανόητε,μόνο τα demo δίνονται δωρεάν.Και αν και στην ουσία πρόκειται για σκουπίδια με χρυσό περιτύλιγμα,η μεθοδευμένη αυτή πλεκτάνη μόνο υποψίες μπορεί να γεννήσει.Δε μιλάω με αποδείξεις,προς το παρών μόνο έντονες ενδείξεις κατευθύνουν το λόγο μου,αλλά για πόσο ακόμα;Α,ναι,happy new year!!!

Δυστυχώς Κοιμάστε Φίλοι Μου...

Δεν είναι αστείο πόσο νόημα μπορεί να κρύβει ένα κωμικοτραγικό σύνθημα γραμμένο σε ένα τοίχο;Για λίγα δευτερόλεπτα σε αφυπνίζει από το βαθύ λήθαργο που έχεις πέσει εδώ και χρόνια.Σε κάνει να αναρωτιέσαι για πιο ακριβώς ιδανικό παλεύεις καθημερινά,που θα οδηγήσει αυτή η μιζέρια που αναπνέεις ακατάπαυστα και αν άραγε ποτέ θα νιώσεις γεμάτος και ευτυχισμένος...!Γρήγορα όμως η σκέψη σου ξεκαθαρίζει και σου απαντά...μα γιατί άλλο εκτός από ένα γρήγορο αμάξι,μια αιθέρια ύπαρξη στο πλευρό σου(ξανθιά κατά προτίμηση),ένα πρόσωπο στην κοινωνία(που η ανωτερότητά του αντικατοπτρίζεται στα πανέρια λουλουδιών που θα χρησιμοποιήσεις σαν χαρτοπόλεμο στα μπουζούκια) και ένα δάνειο με πολλά μηδενικά για να χτίσεις το σπιτικό των ονείρων σου;;;Ένα ολοκληρωμένο πακέτο ζωής,για να μη μακρηγορώ,που περιλαμβάνει πολλά περισσότερα καλούδια από αυτά που ανέφερα παραπάνω...!Και ακόμα,δυστυχώς,κοιμάστε φίλοι μου...

Ο Χορός Της Φωτιάς

Γιατί φοβάσαι τη φωτιά;Αφού καθαρίζει τις μοναχικές βουνοπλαγιές από τα άχρηστα και περιττά δέντρα,αυξάνει το ποσοστό των ζωογόνων ρίπων στην ατμόσφαιρα και σου παρέχει τις περισσότερες προϋποθέσεις για να πραγματοποιήσεις το ονειρό σου:ένα εξοχικό στη μέση του πυκνού δάσους,μακρυά από τη φασαρία της πόλης και όλα τα παρελκόμενα από τη ζωή σ'αυτή!Ίσως κάποια έντονη βροχόπτωση στο μέλλον σου δώσει την ευτυχία να δεις το 4λιτρο αυτοκίνητο σου να παρασύρεται από τα χειμαρρώδη νερά,και ίσως σταθείς τόσο τυχερός που ακόμα και το σπίτι σου θα βουλάξει κάτω από τα ποτάμια λάσπης!Και ποιός ξέρει,θα μπορούσε η μοίρα να τα φέρει έτσι ωστέ να ξαναγίνει παρανάλωμα του πυρός το διπλανό,εκ δεντροφύτευσης πάντα,δάσος και η φωτιά να συμπαρασύρει και το σπίτι σου στην πορεία της προς την κόλαση!Ανακύκλωση δηλαδή...πάνω από όλα είσαι και οικολόγος,έτσι;

Run To The Hills,Run For Your Lives...

Τί έχεις να πεις τώρα μανιοκαταθλιπτικά σύγχρονε άνθρωπε;Τώρα που η εξέλιξή του είδους αρχίζει σταδιακά την καθοδική της πορεία,όπως άλλωστε ήταν πάντα αναμενόμενο;Τώρα που ο δρόμος που διάλεξες να περπατήσεις μακρυά από τη μητέρα φύση σε οδηγεί σε αναπόφευκτο αδιέξοδο,καταδικασμένος να ζήσεις τους λιγοστούς αιώνες που σου απομένουν φυλακισμένος στο κουβί που ο ίδιος δημιούργησες;Τώρα που το όπλο της τεχνολογίας που σε έσωσε από τη μούχλα της σπηλιάς και τα δόντια των θηρίων έστρεψε εναντίον σου την ψυχρή του ατσάλινη λεπίδα;Ή καλύτερα το έστρεψες εσύ εναντίον σου...Τελοσπάντων,έχω βαρεθεί ακόμη και μια απλή αναφορά να κάνω στο ονομά σου.Και δε με ενδιαφέρει τι θα μου απαντήσεις,μαντεύω πως δεν θα απέχει και πολύ από την αντίστοιχη απάντηση στην ερώτηση:πόσα τραγούδια χωράει ένα i-pod;Χαχα,ανόητε,για σένα χωράει μόνο μία ατέλειωτη θρηνωδία,με όσα τραγούδια της eurovision και να το γεμίσεις!Run to the hills,run for your lives...

Το Μεγάλο Φιάσκο...

Χαχ!Στ’αυτιά μου ακούγεται εκνευριστικά αστείος ο σχολιασμός,από τα πάσης φύσεως μέσα μαζικής ενημέρωσης,της πρόσφατης απόδρασης του Παλαιοκώστα!Δε σκοπεύω να ασχοληθώ συγκεκριμένα με το γεγονός της απόδρασης ούτε με την προαναφερθείσα προσωπικότητα.Αυτό που με απασχολεί είναι οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκλήθηκαν τις μετέπειτα ημέρες.Αν έχεις τα αυτιά,τα μάτια και το μυαλό σου ανοιχτά σίγουρα θα καταφέρεις να διακρίνεις ανάμεσα στους πομπώδεις τίτλους,τις αυξομειώσεις των τόνων των φωνών των τηλεπαρουσιαστών και το γενικότερο κωμικοτραγικό κλίμα,την αλήθεια.Τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα πολιτικής ευθύνης και κόστους,η απεγνωσμένη αποποίηση των ευθυνών και η λυσσαλέα αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων(λες και ζούμε στην εποχή της ιεράς εξέτασης)καταδεικνύουν ένα και μοναδικό πραγματικό ένοχο…Ένα τερατώδες μνημείο της χρόνιας συσσώρευσης ανθρώπινης ηλιθιότητας και άγνοιας…Ίσως το μεγαλύτερο σε έκταση δημιούργημα της σύγχρονης παγκόσμιας κοινότητας…Και ίσως ο λόγος που κάποια μέρα το κυρίαρχο είδος του πλανήτη είναι καταδικασμένο να ξαναγυρίσει στην εποχή του χαλκού(μπορεί και του λίθου)…!Και καθώς το κερί που φώτιζε τις σκοτεινές νύχτες των άλλοτε εποχών έχει αντικατασταθεί από τον τρεμάμενο χορό των ηλεκτρονίων στην έξοδο τους από τη λυχνία της τηλεόρασης,προτιμώ να κλείσω τα μάτια μου και να αποκοιμηθώ με το τηλεκοντρόλ στο χέρι…

Η Μικρή Μας Πολιτεία

Η μικρή μας πολιτεία είναι ωραία και σε λίγο θα εκραγεί από ευτυχία...

Το Μαγικό Βουνό

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΜΕΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ

Του Zio


Με αφορμή την αγάπη μας για τη διαβίωση στο βουνό κάνουμε μια επίσκεψη κάπου στην Ελβετία. Σε ένα... σανατόριο. Το σανατόριο ενός οικονομικού συστήματος.


Θα σας κάνουμε να αναρωτηθείτε τι σχέση μπορεί να έχει ο Verdi κ ο Thomas Mann με τον κερδοσκόπο George Soros. Εδώ το συγκρότημα Blonde redhead τραγουδά για ένα “μαγικό βουνό”.

Fuck You Mankind,You're So Ugly,So Vain...

Συγκλονισμένος από τις εικόνες φρίκης που αντίκρυσα στο blog : http://2009-gaza.blogspot.com/ δεν θέλησα ούτε τις λεζάντες να διαβάσω...Στο μυαλό μου ξαναγύρισε ένα παλιό ξεχασμένο τραγούδι :

At night I listen to the sound of the animals, I understand now that there are no limits to what you are capable of. You don't even see it yourselves, and the news anchor on the TV set talks in a neutral voice about rape, murder and this weeks weather without change of tone It seems that nothing matters as we close in on the turn of the millenium, violence and commercial breaks has become the opium that used to religion. Fuck you, mankind. You're so ugly, so vain. The language of brutality is all you seem to understand, bloodlust as long as it's someone elses blood. To fuck, suck, eat and shit. Breeding has turned into a pastime, death as recreation... You are no better than a pack of hyenas, the sight and smell of someone elses pain and misery makes you feel good, ensuring one more day in safety, decimating the odds that you or someone you love is going to get hurt. Well don't fucking fool yourself, you're not safe, not in this world. All you are is collateral damage, presumptive headlines, expendable meat for the media hounds, statistics and forensic reports for some brainless fuck to drool over on the internet. You are royally fucked.

Ο Κλωβός Του Faraday

Buenos dias amigos...Σήμερα Τρίτη και 13 και μέχρι τώρα έχουν συμβεί του κόσμου τα κουλά,παράδοξα και ανεξήγητα.Μου φαίνεται πως θα χωθώ σε ένα κλωβό Faraday μπας και τη βγάλω καθαρή.Anyway,ίσως για όλα να ευθύνεται το γεγονός πως δεν έχω ακόμα μεταναστεύσει στα βουνά...Όχι ακόμα τουλάχιστον...

Καρεκλοκένταυροι Και Χαρτογιακάδες

Εδώ και δεκαετίες ο πολύς και "έξυπνος" κόσμος έχει ένα και μοναδικό όνειρο,εν μέρη δικαιολογημένο εάν λάβουμε υπόψη μας το μαρασμό της επαρχίας και την αβεβαιότητα,όχι της ποιότητας διαβίωσης,αλλά της ίδιας της επιβίωσης.Το "λαμπρό" και "ανώτερο" αυτό όραμα είναι η διασφάλιση μιας θέσης στο δημόσιο.Στην ουσία και από μία εντελώς απλή οπτική γωνία πρόκειται για υπηρεσίες που προσφέρουν σε μεγάλο βαθμό αέρα κοπανιστό.Και αν κάνουμε την παραδοχή της πλήρους χρησιμότητας όλων αυτών των θέσεων και υπηρεσιών και πάλι ανακαλύπτουμε μία πληθώρα "εργαζομένων" που παρασιτούν σε βάρος και κάποιων άλλων αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.Αλλά εφόσον στο μυαλό του μέσου ανθρώπου η έννοια αποκατάσταση είναι συνυφασμένη με το προαναφερθέν φαινόμενο δεν πρέπει να μας εκπλήσει οτιδήποτε και να συμβαίνει.Άλλωστε δεν πρέπει να υπάρχει παράπονο χαμηλής μισθοδοσίας αφού από ένα υποτίθεται δεδομένο κεφάλαιο πρέπει να ικανοποιηθούνε πολλαπλάσιοι εργαζόμενοι αλλά και κηφήνες σε σχέση με το παρελθόν.Διακρίνω λοιπόν μια στάση ζωής που κατά τη γνώμη μου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και φυσικό επακόλουθο του σύγχρονου πολιτισμού και της τάσης του ανθρώπου για ελαχιστοποίηση της προσπάθειας ακόμα και μέχρι το βαθμό που αυτό καταντάει αρρώστια.Αλλά ίσως όλοι αυτοί ξεχνούνε πως πρώτιστη σημασία έχει η ικανότητα να ζεις "γυμνός" μέσα στη φύση,χωρίς ηλεκτρικά και πετρελαιοκίνητα δεκανίκια,και πως αυτά δεν θα έπρεπε ποτέ μα ποτέ να τα θεωρούμε δεδομένα...

Happy New Year,Happy New Fear

Καλή χρονιά να 'χουμε λοιπόν...

It's Christmas At Ground Zero...

It's Christmas at ground zero
There's music in the air
The sleigh bells are ringing and the carolers are singing
While the air raid sirens blare


It's Christmas at ground zero
The button has been pressed
The radio just let us know
That this is not a test


Everywhere the atom bombs are dropping
It's the end of all humanity
No more time for last-minute shopping
It's time to face your final destiny


It's Christmas at ground zero
There's panic in the crowd
We can dodge debris while we trim the tree
Underneath the mushroom cloud


Ronald Reagan:
Well, the big day is only a few hours away now.
I'm sure you're all looking forward to it
as much as we are.


You might hear some reindeer on your rooftop
Or Jack Frost on your windowsill
But if someone's climbing down your chimney
You better load your gun and shoot to kill


It's Christmas at ground zero
And if the radiation level's okay
I'll go out with you and see all the new
Mutations on New Year's Day


It's Christmas at ground zero
Just seconds left to go
I'll duck and cover with my Yuletide lover
Underneath the mistletoe


It's Christmas at ground zero
Now the missiles are on their way
What a crazy fluke, we're gonna get nuked
On this jolly holiday


What a crazy fluke, we're gonna get nuked
On this jolly holiday!

Βαλπουργία Νύχτα

Δεν θέλω να δώσω πολιτικό χρώμα στην ιστοσελίδα μου.Προσπάθησα να αντισταθώ και να μην ασχοληθώ,να μη γράψω τίποτα,αλλά μου στάθηκε αδύνατο ύστερα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.Εδώ και χρόνια στην παγκόσμια σκηνή πραγματοποιούνται ριζικές αλλαγές.Τώρα πια τις νιώθουμε όλο και πιο έντονα δίπλα μας.Τίποτα δεν είναι επιφανειακό και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται...Θα αρκεστώ σε αυτές τις λίγες γραμμές με όση έλλειψη πλήρους νοήματος εκφράζουν.Παραθέτω την πραγματική παραπάνω εικόνα που στο μυαλό μου έχει μεταμορφωθεί στο πλανητικό δέντρο των ερχόμενων εορτών,και τις ευχές με άκρως ειρωνικό τρόπο:Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος...

Το Καζάνι Που Βράζει

Δεν έχω σκοπό να μελετήσω και να εξηγήσω τα αίτια αύξησης της εγκληματικότητας στις μέρες μας.Ούτε τη φύση της ανθρώπινης συμπεριφοράς κάτω από τις ακραίες συνθήκες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στις μεγαλουπόλεις.Απλά θα υποστηρίξω πως όλα αυτά είναι μία αλυσιδωτή αντίδραση,με όσα συμπεράσματα συνεπάγεται ότι θα προκύψουν από ένα καθαρά και ορθά σκεπτόμενο μυαλό.Αυτό και μόνο αυτό.Απεναντίας η ζωή στο βουνό δεν εγκυμονεί κατά κύριο λόγο τέτοιου είδους κινδύνους.Ή μη μου πείτε πως ελοχεύουν στα βαθιά και σκοτεινά δάση ψυχοπαθείς δολοφόνοι που αδημονούν να γευτούνε σάρκα.Come on...αυτά μόνο στα thriller του hollywood...