Capice?

Κατά βάθος το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων προσδοκά την επιστροφή της πρότερης κατάστασης. Όταν ήταν βουτηγμένος δηλαδή στην εφετζίδικη ανοησία του καπιταλισμού. Επιτέλους το Αμερικάνικο όνειρο είχε έρθει και στην πατρίδα μας. Ακόμη κατ ουσίαν δεν πήραμε το μάθημα μας. Δεν καταλάβαμε ακόμη οι περισσότεροι από μας, ότι έχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε, να αναζητούμε την καλλιέργεια του πνεύματος, να ασχολούμαστε ενεργά με τα κοινά μη προσδοκώντας τίτλους και αμοιβή γι αυτό. Δεν καταλάβαμε πως ακριβώς και πότε ξεντυθήκαμε τον μανδύα της ανθρωπιάς ,της εθνικής αξιοπρέπειας της αλληλεγγύης. Είναι βέβαια σχεδόν αναπόφευκτο σε καιρούς άνθισης ο άνθρωπος να χάνει αυτές του τις αναζητήσεις . Όμως τώρα οι καιροί είναι χαλεποί και μες το γενικό κακό και την ανασφάλεια έχουμε την ευκαιρία να ξανακτίσουμε αυτά που χάθηκαν. Το κυρίαρχο πρόβλημα πιστεύω ότι δεν είναι λοιπόν οικονομικό, άλλα καθαρά πνευματικό. Ώστε να μπορούμε να πούμε τρανταχτά το όχι όταν πρέπει. Όχι στην αδράνεια, όχι στο βόλεμα, όχι στη μίζα. Οι κυβερνόντες ειδήμονες όλων αυτών των χρόνων κατόρθωσαν να αποδημήσουν την παιδία, την θρησκεία, την ηθική μας ,ότι γενικά κάνει τον άνθρωπο να μοιάζει με άνθρωπο κι ας είναι αυτός χριστιανός, μουσουλμάνος ή Άθεος. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε σχολεία! Σχολεία που να σπέρνουν τον σπόρο της αμφισβήτησης. Σχολεία που οι μαθητές να είναι αυτοί που διαλέγουν το λάθος ή το σωστό. Σχολεία που δεν θα βγάζουν υποχείρια του συστήματος άλλα ανθρώπους. Αν δε μπορεί το σύστημα να μας τα φτιάξει ας τα φτιάξουμε μόνοι μας. Ίσως αυτό να είναι η απαρχή στο να διεκδικήσουμε πίσω τις ζωές μας.

Ένας blogger...